Son Özlem (Şiir)
Beyaz çiçek açmış kayısı ağaçları
Yorulmak nedir bilmeden
Bir Çocuğun altında oyun oynaması
Sonra, yemyeşil dev gövdeli dut ağaçlarının narın sallanışı aklımda
Köyün bin bir renkli al yanaklı kızları
Narın ve ince elleri, altında nakış işleyişleri
Saf ve temiz bakışlarıyla, birbirlerine bakarak gülümsemeleri
Mis kokulu ceviz ağaçları aklımda
Sarılmak Ve sonra büyük dallarında sallanmak
Hasretim yılları aştı çoktan
çeşit çeşit çiçekler, yolları süsleyen gelincikler
Patikalarım, Arguvanlarım çoktandır aklımda
Son olarak içinde yıkandığım sularım
Gün batarken ufuktan yavaş yavaş
Bir annenin, eve gel oğlum haykırışları geliyor bahçemde
Tüm özlemleri mi tekrar tekrar arkama bırakarak geliyorum
Şimdi, İçimdeki tüm utangaçlıklara haykırıyorum
Haberin olsun tün olanlardan
Geçiyorum, son bir teselli alarak geçiyorum
Bırakarak, bende kalmış tüm anıları