Neden Levhalarda Kürtçe yazılmıyor
Kentlerin büyümesi ve karmaşık hale gelmesi nedeniyle istenilen adreslerin bulunması için yön/yol gösterici tabelaların çok faydası olduğu aşikârdır. Dünyanın her yerinde, özellikle madden ve teknolojik olarak gelişmiş ülkelerde bu daha çok yaygındır.
Ülkemizde de bunun yaygın olduğunu söyleyebiliriz. Her ne kadar bazen hoş olmayan olaylara sebebiyet verse de insanlarımız. Mesela bazen trafik levhalarına nişan alıp denemelerin yapılması veya başka şekilde yazıların yazılması gibi…
Neyse konumuz o değil. Ben şuna dikkat çekmek istiyorum; Şanlıurfa etnik köken olarak zengin bir şehirdir. Bünyesinde Arap, Türk ve daha çok Kürt olmak üzere, Zaza, azda olsa Ermeni ve başka farklı lisan ve ırklarda ki halkları barındırmaktadır.
Malum Şanlıurfa-namı diğer- Rıha; dünyanın en eski, medeniyetlerin ve peygamberlerin şehri olduğu tarihi kaynaklarla bilinmektedir. Şanlıurfa’ya dünyanın her yerinden insanlar tarihi yerleri-özellikle- BALIKLIGÖL ve çevresini ziyarete gelirler. Bunlar yerli ve yabancı olmak üzere ikiye ayrılırlar.
Ama bunlardan daha çok çevre illerden, yani Kürt nüfusunun yoğun olduğu illerden ve bölgelerden oluşur. Mardin, Adıyaman, Muş, Diyarbakır vb. illerden… Bununla beraber, BALIKLIGÖL içinde ki yön verme/tanıtıcı levhalarında 4 dilde tanıtım yazıları bulunmasına rağmen Kürtçe yazı bulunmamaktadır.
Oysa bu tarihi yer ve makamları ziyaret edenlerin beklide yüzde yetmişi Kürt kökenli vatandaşlardır. Bakınız aşağıda ki resimde de görüldüğü gibi; Türkçe, Farsça, Arapça ve İngilizce tanıtım yazıları yazılmış olduğu halde Kürtçe yazılmamıştır. Bu büyük bir eksikliktir.
Diğer dillerde yazıldığı gibi bu ülkenin yarısına yakını ve bölgenin tamamına yakının yaşadığı insanların dilinde yazılmaması manidardır. İnsan hakkı ihlalidir.
Bu konuya ideolojik olarak yaklaşmamak ve bakmamak gerek. Bu tamamen toplumsal/kitlesel bir ihtiyaçtır. Bu bir hak olduğu gibi, aynı zaman da talep meselesidir. Bu konuda bu şekilde düşünen sadece ben değilim, ben milyonların istek ve talebini kalemimle ifade etmeye ve duyurmaya çalışıyorum.
Farlılıklardan korkmamak gerek. Farlılık zenginliktir. Farklı dillerin olması ve yazılması, gelişmişliğin ve medeni toplum olmanın ifadesidir.
Her zaman olduğu gibi, yine yazıyoruz; kurumlar toplumların, halkın haklı taleplerine cevap vermek ve sorunu çözmek için vardır.
Bu yüzden ilgili makamların harekete geçerek bu eksikliği ve yanlışlığı derhal telafi edip gerekli yerlere ve levhalara Kürtçe yazıları da eklemesi gerekir.
İşte konu ile ilgili fotoğraf:
Ülkemizde de bunun yaygın olduğunu söyleyebiliriz. Her ne kadar bazen hoş olmayan olaylara sebebiyet verse de insanlarımız. Mesela bazen trafik levhalarına nişan alıp denemelerin yapılması veya başka şekilde yazıların yazılması gibi…
Neyse konumuz o değil. Ben şuna dikkat çekmek istiyorum; Şanlıurfa etnik köken olarak zengin bir şehirdir. Bünyesinde Arap, Türk ve daha çok Kürt olmak üzere, Zaza, azda olsa Ermeni ve başka farklı lisan ve ırklarda ki halkları barındırmaktadır.
Malum Şanlıurfa-namı diğer- Rıha; dünyanın en eski, medeniyetlerin ve peygamberlerin şehri olduğu tarihi kaynaklarla bilinmektedir. Şanlıurfa’ya dünyanın her yerinden insanlar tarihi yerleri-özellikle- BALIKLIGÖL ve çevresini ziyarete gelirler. Bunlar yerli ve yabancı olmak üzere ikiye ayrılırlar.
Ama bunlardan daha çok çevre illerden, yani Kürt nüfusunun yoğun olduğu illerden ve bölgelerden oluşur. Mardin, Adıyaman, Muş, Diyarbakır vb. illerden… Bununla beraber, BALIKLIGÖL içinde ki yön verme/tanıtıcı levhalarında 4 dilde tanıtım yazıları bulunmasına rağmen Kürtçe yazı bulunmamaktadır.
Oysa bu tarihi yer ve makamları ziyaret edenlerin beklide yüzde yetmişi Kürt kökenli vatandaşlardır. Bakınız aşağıda ki resimde de görüldüğü gibi; Türkçe, Farsça, Arapça ve İngilizce tanıtım yazıları yazılmış olduğu halde Kürtçe yazılmamıştır. Bu büyük bir eksikliktir.
Diğer dillerde yazıldığı gibi bu ülkenin yarısına yakını ve bölgenin tamamına yakının yaşadığı insanların dilinde yazılmaması manidardır. İnsan hakkı ihlalidir.
Bu konuya ideolojik olarak yaklaşmamak ve bakmamak gerek. Bu tamamen toplumsal/kitlesel bir ihtiyaçtır. Bu bir hak olduğu gibi, aynı zaman da talep meselesidir. Bu konuda bu şekilde düşünen sadece ben değilim, ben milyonların istek ve talebini kalemimle ifade etmeye ve duyurmaya çalışıyorum.
Farlılıklardan korkmamak gerek. Farlılık zenginliktir. Farklı dillerin olması ve yazılması, gelişmişliğin ve medeni toplum olmanın ifadesidir.
Her zaman olduğu gibi, yine yazıyoruz; kurumlar toplumların, halkın haklı taleplerine cevap vermek ve sorunu çözmek için vardır.
Bu yüzden ilgili makamların harekete geçerek bu eksikliği ve yanlışlığı derhal telafi edip gerekli yerlere ve levhalara Kürtçe yazıları da eklemesi gerekir.
İşte konu ile ilgili fotoğraf:
