İŞÇİLERİMİZE (ŞİİR
Ak yürekli Kömür karası bedenliler
Yerin derinliklerinde devrildiler
Kara taşların üzenlerinde serildiler
Sustu yer gök adeta taş kesildiler
Maden ocaklarını büyük bir ateş sarmış
Memleketin her yanını derinden kuşatmış
Yüzlercesi 7 kat yerin dibinde can çekişirmiş
Ana baba çocukların birde eşlerin ciğerleri dağlanmış
Selam olsun ekmeğini taştan çıkaranlara
Alnının teriyle yerin altını ıslatanlara
Evlerde, fabrikalarda bacayı tutuşturanlara
Yaptığı fedakârlıklarla Kendi ocaklarını yıkanlara
Tarifsiz bir acıdır bu düşmüş içimize
Tarih yazacak tulumları dönüşmüş kefenlere
Oy kurban olduğum o namuslu işçilere
Yazıklar olsun emeklerine göz dikenlere
En büyük emeğin sahiplerisiniz
Şahidinizdir tozlarınız, siyah gözyaşlarınız
Karada olsa elleriniz kirli olsa da çizmeleriniz
Tertemiz kirlenmemiş bembeyazdır yürekleriniz
Sobalarla beraber Somalılarda yandı
Kara bir gündü kara elmasın ocağı
Dünyadan herkes sizinle yanıp ağladı
Allahım sen sabır ver dayanılmaz bir acıydı
Ey Peygamberin öpücük koyduğu o elleri
Alın teri kurumadan ücretini verin dedikleri
Çalışan işçi işte ölürse şehittir dediği
Lakin bizi boğdu gözyaşları ile döktüğünüz alın teri
Vardiyalarda teslim alınıyor masum cesetler
Ey eşlerini dul çocuklarını yetim bırakan işçiler
Size burada verilmedi belki hak ettiğiniz değer
Ama ellerinizde kazma küreğinizle sizi bekliyor PEYGAMBER