Her Şeye Rağmen (Şiir)
Çiçek dalında güzeldir
Dedem toprağında
Taş yerinde ağırdır
Sen Urfa da Urfa sende güzeldir
Bütün ezberlediğim güzel sözlere rağmen
Seni anlatmak istiyorum, haykırırcasın
fakat anlatamıyorum
Kelimeler yetersiz, kelimeler sende çekingen
Ay senin için
Güneş senin için
Yedi Beyza da ki yedi renk gözlerin, senin için
Kadere bir şey diyemem
Ardın dan gün üşür
Altın da ben; ruhum üşür
Yalnızlığım kanat çırpmakta
Bir yürek yakan, bir kalp okşayan
Belki sebep benim
İfade edemedim utangaç ve çekingen sevgimi
Şimdi çalsın ardımda tüm çalgılar
Sevinsin kapı eşiklerinde kara haber bekleyenler
Beni geceler anlamaz
Ne sen anladın nede benden habersiz sokaklar
Bütün üzüntümü içime attım
Sırrıma ihanet etti beyaz saçlarım
Benden habersiz gitmeyecektin
Daha sana söyleyeceklerim vardı oysa
Sana göstereceğim yerlerim
Sadece benim bildiğim gizli sığınağım
İhanet etmeyen kuşlarım
Damlarım vardı topraktan
Benim olan gökyüzüm
Adına şiirler yazılan selvi ağaçlarım vardı
Babam dan kalma toprağım
O şimdi benim değil biliyor muydun?
Anlatsaydım, bir nebzede olsa üzüntüm dağılır
Çok zamandır oradan geçemiyorum
Çok zamandır bilmediğim insanlar gezer
Çiğner kalan son anıları
Ardından bir ben birde bayırda açan Sarıçiçek
Rüzgâr okşar ılık ılık
Dedem toprağında
Taş yerinde ağırdır
Sen Urfa da Urfa sende güzeldir
Bütün ezberlediğim güzel sözlere rağmen
Seni anlatmak istiyorum, haykırırcasın
fakat anlatamıyorum
Kelimeler yetersiz, kelimeler sende çekingen
Ay senin için
Güneş senin için
Yedi Beyza da ki yedi renk gözlerin, senin için
Kadere bir şey diyemem
Ardın dan gün üşür
Altın da ben; ruhum üşür
Yalnızlığım kanat çırpmakta
Bir yürek yakan, bir kalp okşayan
Belki sebep benim
İfade edemedim utangaç ve çekingen sevgimi
Şimdi çalsın ardımda tüm çalgılar
Sevinsin kapı eşiklerinde kara haber bekleyenler
Beni geceler anlamaz
Ne sen anladın nede benden habersiz sokaklar
Bütün üzüntümü içime attım
Sırrıma ihanet etti beyaz saçlarım
Benden habersiz gitmeyecektin
Daha sana söyleyeceklerim vardı oysa
Sana göstereceğim yerlerim
Sadece benim bildiğim gizli sığınağım
İhanet etmeyen kuşlarım
Damlarım vardı topraktan
Benim olan gökyüzüm
Adına şiirler yazılan selvi ağaçlarım vardı
Babam dan kalma toprağım
O şimdi benim değil biliyor muydun?
Anlatsaydım, bir nebzede olsa üzüntüm dağılır
Çok zamandır oradan geçemiyorum
Çok zamandır bilmediğim insanlar gezer
Çiğner kalan son anıları
Ardından bir ben birde bayırda açan Sarıçiçek
Rüzgâr okşar ılık ılık
