Evet ne güzel bir konu başlığı halbuki bu öyle mi? Değil tabii ki çünkü geleceğimiz dediğimiz çocuklarımızı bugün yetiştiriyoruz dolayısıyla geleceğimiz değil şu anımız hatta her anımız. Her anımızı nasıl yaşıyorsak çocukların da anı yaşamalarına müsaade etmeliyiz. Gelecekle ilgili kaygısız, bizim şu an yaşamadıklarımızı gelecekte onlara yaşatmayı düşünmeden... Zaten bugün iyi olmayan geleceğe dair bir umut veremez gelecek nesillere, onları belli kalıplar arasında sıkıştırıp kalır.
Her çocuk bir büyük birey gibi kendi içinde bir dünyadır, bu dünyanın içerisine müdahale onları bir birey olarak karakterleri dışına zorlaması karakter bozukluğuna neden olur. Toplum olarak bu durumu görmezden geliyoruz, bunu bir basamak olarak her birey vazife edinmelidir. Çocukları bir birey olarak anlamak hem onların hem bizlerin daha özgün nesillere merhaba dememize olanak sağlayacaktır. Son olarak her çocuk özeldir onları oyun hamuru gibi düşünüp istediğimiz şekil vermeye çalışmamalıyız. Bunun yapımı kolay olur belki ama yıkımı zor olacaktır.
sevgiyle kalın
