Büyük Ahlarım
Senden vazgeçmek istiyorum
Bırakmaz beni hatıralar an an
Canlanır birer birer gözlerimde
Bilirdim bırakmaz sın beni
Bırak ellerini gözlerimde
Bırak Üşüsün
Gözyaşlarım derinden üşüsün
Gün üşüsün, güneşim üşüsün
Bir kardelen gibi yalnız ve tek başına
Göreyim ruhunu ellerimde
Isıtsın
Yüreğimden al nefesini en derinden
Bir de gitmeden birkaç damla gözyaşı
Hatıran hatıramdır unutma
Ardına da bakma, bir an olsa da duraklama
Emanetin emanetimdir
Hiçbir şey olmamış gibi yapamam
Zira tepe me iner geçmiş
Benden kaçırdığın bakışların aklımda
Aldattı beni son sözlerin
Yaklaşmak istesem de hisler gösteriri o sesi
Tırmalar bedenimi ve derinden kulaklarımı
Sonra iner kalbimden yaşlar
Savururum aklımı görmeyen güne
Yine kavgam başladı güne
Tümlerin ardından kendime
En büyük hayâlım ne şimdi
Dönmek mi geçmişe, bir anı salise olsa da, yaşamak yine o anı
Bütün karmaşık hisleri beyin elime aldım
Unuturum sandım bir zamanlar
Ne seni unutabildim nede beni anlamayan gözlerini
Nereden neyine bağlandım oda meçhul
Şimdi çok korkuyorum
Ömrümün, gözlerimin son sözümün sen olacağını bilmiyorum
Gözlerimde senin resmin, ellerimde son sıcaklığın
Esaretimin bedeli mi bu
Bir türlü öteye gidemiyorum
Ardında saklı gümüş renkli baharı
Ansızın açan bir goncanın büyüsü
Hadi bir kez dahi olsa gülümse
Virane olmuş cesedime abı hayatı olsun
Belki gönül sarayımda eski zamanda kalma
Şimdi telleri kopmuş kırık bir sazı olsun
Şimdi bütün hepsinden geçtim
Bütün benliğimi ellerime alarak
Son bir hamle ile kapına bırakıyorum
Biliyorum sonu nursuz ve onursuz
Ama bendekini, söz geçiremediğimi bilseydin
Anlardın ki kılıç işlemez söz geçmez bu menzilde
Neyleyim bir zalime boyun eğdim
Kendimden geçtim
