Ateistten çekmedik, Ataistten çektiğimiz kadar
Sözde Demokrasiye geçtiğimiz günden beri Müslüman-Muhafazakar (Sağ) kesimi bağnazlığa itmek ve Cumhuriyetçi Laik (Sol) kesimin de rahatlarını kaçırmak için Ateizm diye bir düşünce ülkemize ithal edildi. Bu Ateizm zamanla tüm Türkiyenin korkulu rüyası haline geldi. Ateizmden korkan Müslüman-Muhafazakar Osmanlıcı Ataist, Cumhuriyet Havarisi Kemalistler Atatürk Ataisti oldular.
Müslüman kesim için tehlike olarak görülse de zamanla asıl tehlikenin Kemalistlerde baş gösterdiğini görmek fazla geç olmadı. Çünkü Kemalizm bir din haline gelmişti.Her kesim kendi dinini korumak çabasında olur doğal olarak.Bu koruma içgüdüsü her iki kesimdeki insanları Ataist olmaya itti. Laik Cumhuriyet kesimi Atatürkü kutsayıp onu ilahlaştırıp hiçbir şey üretmeden gelişmeye katkı sağlamadan tembel tembel yatarak Atatürk Havarisi kesildiler.
Ataları Osmanlının 600 yılda canıyla, kanıyla, başıyla yaptıklarını, onları sadece methede methede, kutsaya kutsaya 100 yılda yıkma başarısını gösterebildi. Osmanlı Ataistleri.
Laik Atasitler ise yıllardır diktikleri Atatürk heykelleriyle Cumhuriyetin ayakta kalabileceğini, bu heykellerin her şeyin üstesinden gelebileceğini, Türkiyenin ilerlemesinin bu heykeller sayesinde olacağını savunup Atam İzindeyiz naraları eşliğinde yıllardır izin yapıyorlar.
Her iki Atasit kesiminin de ortak özelliği; Ben bir şey bilmem Atam bilir der. Atam yapılması gereken her şeyi yapmıştır der. Her iki Ataist kesimde fikir üretme yoksunudurlar, çünkü onlara göre üretilecek tüm fikirleri ataları üretmiştir.