ANNE (Şiir)
Rüyama girsin her gece bin bir sebeple
Hala sıcaklığın başımda, alnımda
Nasırlı ellerin hissi hala yanaklarımda
Oğlum deyişin kulaklarımda anne
Elinden, ayaklarından doya doya bir öpsem
Öpüp öpüp başıma koysam
Bu benim annemdir desem
Sarılsam, sarmalasam, bir daha bırakmasam
Bu benim annem, saçları beyaz ay gibi
Bu benim annem yüzü desenli
Tüm Şefkatinle, ellerinle dokunsan
Hissetsem yeniden, Elinin tüm sıcaklığını
Alsam bağrıma koysam annem
Anne, şuramda yanan bir ağrı var
Bir ovalasan yine o kadife ellerinle
Gözyaşların, dokunman, tüm ağrılarıma kızsa
Yeniden sevsen beni, oğlum desen
Büyük adam olacaksın sen
Seninle guru duyacağım diye mırıldansan
Bu oğlunu biraz şımartsan, sevinsem
Sana yine sarılsam
Annem yine gelecek misin?
Kapıyı açarak hoş geldin diyecek miyim sana
Elini tutarak, bir daha öperek anlıma götürebilecek miyim?
Şimdi, içimdeki hislerimi kime anlatayım
Bana, benden daha yakın sensin
Bana gelen, bilmez miyim önce sana gelir
Benim yerime şimdi, kim dertlenecek, kim ağlayacak
Yüreğimdekini şimdi kim alacak, kim dağıtacak anne
Dağıtırsan, bir sen dağıtırsın anne
Dün gece, seni rüyamda görmek istedim anne
Ama gelmedin
İnsan insanın zehrini alırmış anne
Alsa alsa annem alır dedim
sen alırsın ancak
Hala bir çocuk özlemiyle
Seni arıyorum her yerde
Bir çocuk özlemiyle ağlıyorum
Gözlerim yolunu beklemekte bir çocuk masumiyetiyle
Bazen gülerdin bana
kaçamak ve derin bakışlarınla
Sevinirdin beni görünce, belli etmeden
Yüreğim çarpardı, yüreğim seni incitmeden
Yavrusunun ağlayışlarına ağlayan bir anne
Yürek yakan bir feryatla ağlayarak
Sunsa tüm gelmiş geçmiş hallerini
Yavrusu kurtarmak en pahasına
Bir anne, daha az fedakâr değildir
O benim annemdir, cennet ayaklarının altındadır
İncinir, incitmez yorulur, yormaz
Bir tebessüm, bir hoş seda yeter
Zamanla duygular körelirmiş
Hissettirmeden kaybolurmuş
Fakat senin gün geçtikçe
Özlemin bir kat daha artıyor anne
Görünmesen de bu mücrim oğluna
Barı ruhumu teslim ederken Allaha
Azrail bürünsün suretine ANNE…