ACIDIKLARIMIZ KENDİLERİNE ACIYOR MU?

ACIDIKLARIMIZ KENDİLERİNE ACIYOR MU?

                           ACIDIKLARIMIZ KENDİLERİNE ACIYOR MU?

           Bizim acıdıklarımız kimlerdir. Onlar niye kendisine acımıyor. Bizde bir tabir sıkça kullanılırdı öğleye kadar kendimiz için tasalanıyor ve kaygılanıyoruz öğleden sonra başkasına acıyoruz tasalanıp kaygılanıyoruz. Ben on yıla aşkın bir süredir bu tabiri değiştirdim artık akşama kadar  başkası için tasalanıp kaygılanıyoruz.

 

         Yaşadığımız hayata bağlı olduğumuz mecburiyetlerimiz var. Zorunlu olarak yapmamız gerekenler hem dünyamız hem de ahretimizi ilgilendiren yapmak zorunda hissetmezsek de kendimizi mecburuz. Ama okulunu oku adam ol bir yerde adam ol hem kendine hem ailene hem de yaşadığın topluma faydalı ol. Yok, okumak bana zor geliyor. Olabilir herkes okuyacak diye bir şey yok zaten o zaman git bir ustanın yanında çıraklık yap meslek öğren yapamam uğraşamam diyor. e git kazma kürek salla, bir yerde garsonluk, aşçılık yap, bulaşıkçılık yap, olmaz diyor. Biz şimdi bu adamı ne yapalım. Nereye havale edelim sana sigorta lazım değil mi çoluk çocuğun evin barkın geçimi ne olacak. işler bir birbirini kovalayadursun insan ömründe gittikçe kısalmakta kapı kapı iş aramak mecburiyetinde kalan şahıs bu sefer sen ne iş yaparsın sorusuna muhatap olacak ve verdiği cevap her iş yaparım. Ya hayret bir şey bana bir işi yapan işçi lazım bu işi yap bakalım yapabilir misin? ya valla o işten anlamıyorum ya kardeşim hani her işten anlıyordun en iyi yapacağın iş kazma ile küreği sallamaktır. Bunu ben yapamam diyor. Peki, kardeşim diploman var mı? Yok, sanatın var mı? Yok, mesleğin var mı yok, yok, yok… Yokluk içinde var olmaya çalışan insan önceden kendini bu hayatta hissettirmek için hüner sergilemeli…

        Şimdi birde diyorlar ki işsizlik var. Bence işsizlik yok, iş beğenmezlik var. Tabi  bu arada yaş geçmiş zaman daralmış evde ekmek isteyenler var. Fakat halen onun umurunda değil. Onun için ben diyorum ki acınacak durumda olan adama biz acıyoruz da acaba kendisi bulunduğu acıklı haline acıyor mu? Şimdi duyar gibi oluyorum akıl veren çok para veren yok…

      Başka bir yazıda buluşmak dileğiyle selametle kalınız…